Polskie autorytety

Wpis krótki, bo osobisty. Ten blog nigdy nie miał być i nie był miejscem do spisywania życiowych rozterek czy dokumentacją przeżyć.
W obliczu zmian w polskiej kulturze, zmian które mimo własnej woli wprowadzają ludzie ją tworzący zaczynam się zastanawiać: Quo vadis, Polsko?
Niemen, Miłosz, Niemczyk, Kapuściński, a dzisiaj Krystyna Feldman. Śmierć przychodziła i przychodzić będzie. Ale na miejsce jednych ludzi przychodzą następni. Z kogo my, którzy żyjemy dzisiaj, mamy czerpać wzory? Z bardziej czy mniej kurduplowatych polityków? Szui, złodziei i oszustów, którzy z uśmiechem przyglądają się nam z ilustracji w gazetach czy z ekranów odbiorników telewizyjnych? Z tych, którzy “nie dadzą sobie wmówić, że białe jest białe, a czarne jest czarne“?
Czy przyjdzie nam szukać kultury (konsekwentnie eliminowanej i przytłaczanej w życiu codziennym, przez panów i panie wymienione wyżej) tak, jak Ferdek Kiepski szuka pracy w “Pośredniaku”?
Szukam i staram się znaleźć. Ale co z tego, kiedy kultura umiera, a wraz z nią polscy aktorzy, dziennikarze i prawdziwi politycy. A może na odwrót? Nie pamiętam…